شاید تابحال یک مارمولک خانگی که به احتمال زیاد یک آنول سبز رنگ بوده است را دیده اید. مسئله ای که در مورد مارمولک ها صادق است، توانایی انها برای قطع دم خود در حین حمله یک شکارچی و سپس ترمیم دوباره یا بعبارتی رشد مجدد آن بخش می باشد. بتازگی دانشمندان دانشگاه ایالتی آریزونا اعلام کرده اند که به رفتار فرآیند رشد دوباره دم ها در این حیوانات پی برده و در حال حاضر امیدوارند تا بتوانند از این فرآیند در زمینه احیاکننده پزشکی استفاده نمایند.

به گفته Kenro Kusumi، رهبر این مبحث تحقیقاتی، سوسمارها نزدیک ترین حیوانات مرتبط با انسان ها هستند که می توانند تمامی زائده ها را بازسازی نمایند. آنها می توانند همان “genetic toolbox” را همچون انسان ها به اشتراک بگذارند، در نتیجه از لحاظ نظری ممکن است که ما بتوانیم آنچه را این حیوانات انجام می دهند نیز انجام دهیم، تنها در صورتی که بدانیم چه ژن هایی و به چه میزان استفاده می شوند.

دانشمندان بر طبق تجزیه و تحلیل مولکولی و کامپیوتری کشف کرده اند که این حیوانات می توانند حداقل ۳۲۶ ژن در نقاط مختلف از سراسر دم در طول فرآیند احیا را فعال نمایند. در این میان ژن هایی برای بهبود زخم، رشد و نمو رویانی و تنظیم کننده های هورمونی حضور داشتند.

علاوه بر این، محققان نوعی از سلول های ماهواره ای را شناسایی کرده اند که نقش مهمی در این فرآیند ایفا می نمایند، انسان ها دارای این سلول ها بوده که پیش سازهایی برای سلول های عضلانی اسکلتی هستند.

Kusumi می گوید:” با استفاده از نسل بعدی تکنولوژی ها به ترتیب تمامی ژن های بیان شده در بازسازی، ما رمز و راز اینکه چه ژن هایی برای رشد مجدد دم مارمولک مورد نیاز است را نیز کشف کردیم.” او در ادامه اینچنین توضیح می دهد که:” با پیروی از دستورالعمل های ژنتیکی برای بازسازی که در مارمولک ها یافت شده است، و سپس بهره برداری از همان ژن ها در سلول های انسانی، این احتمال هست که در آینده بتوانیم به رشد دوباره غضروف های جدید، حتی طناب نخاعی و یا عضلانی در انسان ها اقدام نماییم.”

گزیده این تحقیقات هفته گذشته در ژورنال PLOS One منتشر شده است.